Ik zal mijn eerste bezoek aan WK Henri Bloem Utrecht nooit vergeten... Het was ergens in de jaren tachtig van de vorige eeuw... Een geweldige kerel, een bijzonder leuke winkel, een prachtig assortiment... Passie was het, voor dat het een scheldwoord werd. Die kerel was echt goed, ik had bewondering voor hem! Geen kapsones, wel charisma en overtuigingskracht. Wow, wat een fantastische kerel was die man... Inno was de naam... Ik was zo onder de indruk van de man, de zaak, de wijnen... het concept... dat ik de winkel in een nogal zweverige toestand uitging...

Uitgaande van de winkel liep ik linksaf, en meteen weer linksaf toen ik... BOEM... een of andere idioot tegen het lijf kwam. Zo bezig met mijzelf, zei ik op de automatische piloot: "Oh sorry, ik lette even niet op"... De man keek naar mij... terwijl ik eigenlijk tegen zijn plexus aan het staren was... Wat een vent! Een joekel van een vent... zo groot, zo breed, zo krachtig... en zo breedlachende... Ik excuseerde mij nogmaals, en liep verder. De man bleef maar hardop en diep lachen...

Pas vele maanden later kwam ik er achter wie die man eigenlijk was... Wij kennen hem allemaal, het was niemand minder dan 'onze' eigen top-judoka Anton Geesink... Nooit zal ik hem, Inno en de Utrechtse Bloem's Vinotheek van toen vergeten... Mooie herinnering!

Christian Callec