Op 26 juni jl. is Terrasses du Larzac officieel erkend als zelfstandige appellation. Het is daarmee na het al in 2013 als zodanig erkende Picpoul de Pinet de tweede uit de groep van deelappellations binnen de voormalige Coteaux du Languedoc en de eerste voor rood. De nieuwe appellation wordt van kracht met ingang van de oogst 2014.

Op het eerste gezicht opmerkelijk is de ongewone snelheid waarmee het dossier voor de aanvraag van de appellation is afgehandeld. Pas in 2010 is dat ingediend bij het INAO. Normaliter vraagt het in Frankrijk oneindig veel meer geduld dan een paar jaar voordat een appellation wordt toegekend. In feite heeft het INAO echter niet veel anders gedaan dan de al sinds 2005 bestaande status aparte van de subappellation Terrasses du Larzac te bevestigen in de vorm van een zelfstandige cru.

Een eerste aanzet tot die profilering van een eigen karakter dateert uit 1985, toen pionier Olivier Jullien (Mas Jullien) zich bewust werd van het kwaliteitspotentieel en zijn kaarten op kwaliteitswijn begon te zetten. Tot dan toe was het vooral kwantiteit wat de klok sloeg, wat destijds in heel de Languedoc nog het geval was.

Oude terrassen

Terrasses du Larzac bevindt zich ten noordwesten van Montpellier, tussen het Centraal Massief en de Middellandse Zee. De appellation is verspreid over 32 gemeentes, waaronder Aniane en Montpeyroux, heeft een oppervlakte van 2000 hectare en de vorm van een asymmetrische V. De ene ‘poot’ van die V is 20 kilometer lang, de andere 45. Ze corresponderen met de riviervalleien van respectievelijk de Lergue en de Hérault.

 

De noordkant wordt begrensd door de Causse du Larzac, een van de kalkplateaus van het Centraal Massief waarvan het hoogste punt op ruim 800 meter ligt. Beschutting tegen koude lucht uit het noorden is daarmee verzekerd. Zoals de naam Terrasses du Larzac suggereert, zijn de wijngaarden aangeplant op oude terrassen – in de geologische betekenis van het woord en niet in wijnbouwtechnische zin – en op een hoogte die varieert van 80 tot 400 meter boven zeeniveau. Vooral de hoger gelegen wijngaarden profiteren van nachtelijke afkoeling, wat in een warm gebied als de Languedoc een pre is. Op bepaalde plaatsen kan het verschil tussen dag- en nachttemperatuur ’s zomers wel 20 graden bedragen!

Bodems en opbrengst

Qua bodems kent Terrasses du Larzac de nodige diversiteit. Je vindt er namelijk kalkhoudende klei, zand van verweerd graniet, kiezels, schist en sedimentaire rode bodems (ruffes). Zoals in alle rode AOC’s van de Languedoc is assemblage verplicht. Toegestane druivenrassen daarbij zijn cinsault, grenache noir, carignan, syrah en mourvèdre. De laatste vier rassen moeten samen minimaal 75% van de assemblage uitmaken, met de aantekening dat het aandeel van een enkel ras van die vier niet meer 75% mag zijn. De maximale opbrengst is vastgesteld op 45 hl/ha.

De productie in Terrasses du Larzac wordt verzorgd door 60 individuele bedrijven en 5 coöperaties. Tot nu toe brachten die jaarlijks gemiddeld 75.000 hectoliter op de markt als AOC Languedoc en maar iets meer dan 10.000 als Terrasses du Larzac. Met de erkenning als cru zal die verhouding naar alle waarschijnlijkheid wel gaan veranderen ten gunste van Terrasses du Larzac 

(Bron: www.wijnpers.nl)